آیا امکان تشخیص ام اس با نوار عصب و عضله (EMG) برای پزشکان وجود دارد؟

نوار عصب و عضله یک روش تشخیصی است که برای بررسی عملکرد عصب ها و عضلات استفاده می شود، اما معمولا پزشکان از آن به عنوان یک روش تشخیصی دقیق برای تشخیص ام اس استفاده نمی کنند.

به همین منظور برای تشخیص ام اس، علاوه بر نوار عصب و عضله، سایر روش های تصویر برداری مانند سی تی اسکن و ام آر آی نیز مورد استفاده قرار می گیرند. نمی توان گفت که نوار عصب و عضله برای تشخیص ام اس کاربرد ندارد. زیرا می توان با استفاده از آن تا حدود زیادی از وضعیت مغز آگاهی پیدا کرد و با استفاده از علائم بیمار تشخیص داد که آیا فرد به ام اس مبتلا است یا نه.

برای دیدن مطالب بیشتر از مجله آرمانا دیدن نمایید.

کاربرد نوار عصب و عضله در تشخیص ام اس

بهتر است بدانید بیماری ام اس یکی از بیماری هایی می باشد که دارای علائم بسیار متغیری است. علائم این بیماری با توجه به میزان آسیبی که به عصب های یک فرد وارد شده اند متفاوت می باشند.

همین امر موجب شده است پزشکان برای این که بتوانند تشخیص درست تری داشته باشند. هم از آزمایش خون، هم پنکسون کمری و نوار عصب و عضله استفاده کنند.

زیرا نوار عصب و عضله می تواند به خوبی سلامت عضله ها و سلول های عصبی کنترل کننده را تشخیص دهد. در واقع می توان گفت تنها از طریق نتایج نوار عصب و عضله می توان تشخیص داد که آیا اختلالی در عملکرد عصبی و عضلانی بدن افراد وجود دارد یا نه. همچنین از طریق این نوار می توان از مشکلات انتقال سیگنال های عصب عضله نیز آگاهی پیدا کرد.

حتما بخوانید :نوار عصب و عضله

فرآیند انجام آزمایش نوار عصب و عضله برای تشخیص بیماری ام اس

یکی از آزمایشاتی که می تواند کمک زیادی به تشخیص عملکرد عصب های محیطی بدن بکند نوار عصب و عضله می باشد. زیرا بدن انسان نوعی مولد الکتریسیته به حساب می آید. چون معمولا از طریق تولید الکتریسیته بدن پیام های عصبی را از مغز به سایر اعضا ارسال میکند.

بهتر است بدانید که انتقال پیام در بدن به شکل های متفاوتی مانند تولید گرما، حس لمس، شنیداری و دیداری صورت می گیرد. این کارها همه به واسطه عصب از ارگان های مختلف بدن به مغز ارسال می شوند. همچنین علاوه بر تمام این موارد بهتر است بدانید که عصب های بدن وظیفه دارند که تمام فرمان های مغز برای حرکت را به اعضای بدن ارسال کنند.

معمولا به واسطه نوار عصب و عضله می توان تمام پیام های عصبی را تحلیل کرد و از آنها برای تشخیص بیماری ام اس استفاده کرد.

با این حال بعضی از افراد تصور می کنند که انجام چنین آزمایشی بسیار سخت است اما بهتر است بدانید به هیچ وجه چنین چیزی صحیح نیست زیرا انجام چنین آزمایشی تحت هیچ عنوانی سخت نیست اگر دوست دارید با نحوه انجام آن آشنا شوید ادامه این مطلب را به خوبی مطالعه کنید.

• اولین کاری که پزشک برای این تست انجام می دهد. این است که الکترود هایی را به نقاط مختلف بدن شما وصل می کند.
• بعد از این کار فعالیت عصب و عضله های شما ثبت می شوند و با تکان های خفیفی این الکترود ها تحریک می شوند.
• بعد از انجام این کارها یک سوزن وارد عضله شما می شود تا از طریق آن بتوان فعالیت الکتریکی عضله ها را اندازه گیری کرد.
• همچنین ممکن است در حین آزمایش پزشک از شما بخواهد که عضله های خود را منقبض و یا شل کنید. زیرا انجام این کار به تشخیص درست آنها کمک میکند.

آزمایشات نوار عصب و عضله برای تشخیص ام اس

برای تشخیص ام اس، آزمایشات نوار عصب و عضله تنها شامل دو مورد می شوند که ما در اینجا آنها را برای شما بیان کرده ایم.

آزمون نوار عصب (Nerve Conduction Study - NCS)

این آزمون برای ارزیابی سرعت و شدت انتقال اعصاب استفاده می شود. این آزمون می تواند نشان دهد آیا عصب ها به درستی کار می کنند یا خیر.

آزمون EMG (Electromyography)

این آزمون برای ارزیابی فعالیت الکتریکی عضلات استفاده می شود. این آزمون می تواند نشان دهد آیا عضلات به درستی کار می کنند یا خیر و اگر اختلالی وجود دارد، نشان می دهد که آیا عضلات در نتیجه ام اس تحت تأثیر قرار گرفته اند یا نه.

بهتر است بدانید که هر دو آزمون می توانند به پزشک کمک کنند تا تشخیص ام اس را تایید یا رد کنند و همچنین میزان تأثیر ام اس بر روی عضلات و اعصاب را ارزیابی کنند.

بیماری ام اس چیست؟

ام اس یک بیماری است که عملکرد مغز و نخاع را مختل می کند. هنگامی که فرد به این بیماری مبتلا می شود، سیستم ایمنی بدن او به میلین حمله می کند که پوشش محافظ رشته های عصبی است و بر انتقال پیام های الکتریکی در داخل مغز و از مغز به بقیه اندام های بدن تاثیر می گذارد. بنابراین، این بیماری می تواند به اعصاب آسیب برساند و منجر به زخم شود.

ریشه کلمه ام اس به یونانی برمی گردد که به معنای زخم اعصاب است، در حالی که این کلمه چندگانه به قسمت های متعدد مغز و نخاع اشاره دارد که این بیماری آنها از بین می برد. شدت و ماهیت علائم ام اس بسته به سطح آسیب عصبی و نوع اعصاب آسیب دیده متفاوت است. زیرا برخی از افراد ممکن است هر از گاهی علائم خفیفی را تجربه کنند. در حالی که برخی دیگر ممکن است کاهش تدریجی در توانایی راه رفتن خود را تجربه کنند.

عوامل خطر ابتلا به ام اس چیست؟

علت اصلی ام اس ناشناخته است. اما کارشناسان بر این باورند که عوامل متعددی احتمال ابتلا به ام اس را افزایش می دهند و تنها یک عامل باعث ایجاد آن نمی شود. افراد هر روز عوامل خطر این بیماری را تجربه می کنند، اما تنها درصد کمی از افراد علائمی را نشان می دهند که منجر به ام اس می شود.

آیا ام اس بیماری ارثی است؟

ام اس یک بیماری ارثی نیست. با این حال، برخی از افراد ممکن است ژن های خاصی داشته باشند که آنها را بیشتر در معرض ابتلا به ام اس قرار دهد، بنابراین عوامل ژنتیکی احتمالاً در ایجاد این بیماری نقش دارند. به عنوان مثال، دو قلوهای همسان را در نظر بگیرید: اگر یکی از آنها ام اس داشته باشد، احتمال ابتلای دوقلو دیگر به ام اس بیشتر می شود. اگرچه ممکن است چندین عضو از یک خانواده به ام اس مبتلا باشند، اما وجود این ژن ها خطر ابتلای سایر اعضای خانواده به این بیماری را افزایش نمی دهد، بلکه باید عوامل خطر دیگری نیز وجود داشته باشد تا باعث ظهور و توسعه بیماری شود.

احتمال ابتلا کدام افراد به بیماری ام اس زیاد است؟

در حالی که پزشکان نمی توانند پیش بینی کنند که چه کسی به ام اس مبتلا می شود. اما آنها تا کنون متوجه الگوهای خاصی در توزیع بیماری شده اند که می تواند به آنها در درک عواملی که باعث ایجاد ام اس می شود کمک کند. عوامل موثر بر ام اس عبارتند از:

جنسیت

ام اس در زنان سه برابر بیشتر از مردان شایع است، که نشان می دهد هورمون های زنانه ممکن است در ایجاد این بیماری نقش داشته باشند.

سن

در گروه سنی بین 20 تا 50 سال اغلب مبتلا به ام اس بیشتر تشخیص داده می شود. اما این بیماری ممکن است کودکان و افراد مسن را نیز تحت تاثیر قرار دهد.

جغرافیا

ام اس در نقاطی از جهان که دور از خط استوا قرار دارند، بیشتر شایع است.

نژاد

قفقازی های شمال اروپا بیشتر در معرض خطر ابتلا به ام اس هستند و پس از آن زنان آفریقایی آمریکایی قرار دارند. اما بهتر است بدانید ام اس می تواند همه نژادها و جنسیت ها، از جمله مردم خاورمیانه را نیز تحت تاثیر قرار دهد.

تعداد افراد مبتلا به ام اس در طول زمان در حال افزایش است و کارشناسان دلیل این افزایش را نمی دانند. این ممکن است به دلیل افزایش آگاهی از بیماری و آگاهی از تکنیک های تشخیصی پیشرفته تر و دقیق تر باشد و ممکن است عوامل دیگری نیز وجود داشته باشد که هنوز کشف نشده اند.

علائم بیماری ام اس

علائم بیماری ام اس شامل موارد بیان شده در اینجا می باشند.

دوبینی

اگر التهاب ساقه مغز به خاطر ام اس باعث ناهماهنگی کره چشم (استرابیسم) شود، این اتفاق می افتد. جهت یک چشم ممکن است به سمت داخل یا خارج بچرخد، بنابراین مغز برای دیدن دو تصویر آماده می شود. به این حالت دید دوگانه می گویند.

علامت Lhermitte

این علائم خم شدن گردن به جلو است که باعث ایجاد یک احساس سوزن سوزن شدن الکتریکی آزاردهنده می شود که در بدن پخش می شود. این به دلیل التهاب نخاع در داخل گردن ایجاد می شود.

ضعف

بیمار در اثر التهاب در نخاع یا مغز، در عضلات پا یا بازوها احساس ضعف می کند. اما شایان ذکر است که خود ماهیچه ها دست نخورده باقی می مانند.

بی حسی

صورت، بازوها یا پاها را تحت تاثیر قرار می دهد. بیمار ممکن است در این قسمت های آسیب دیده تغییری در حس داشته باشد و ممکن است احساس از دست دادن نسبی در توانایی احساس کند، اما احساس خود را به طور کامل از دست نمی دهد.

سفتی

که به آن اسپاستیسیتی نیز می گویند، مشکل حرکت اندام ها یا خم شدن مفاصل است. سفتی اغلب با اسپاسم عضلانی غیر ارادی یا لرزش اندام ها همراه است.

رسانه ما